Edzo,
Lof voor de manier waarop je dit aan kaart.
Heb me een hele tijd geleden uitgeschreven. Was klaar met foto's maken, had geen camera meer.
Bleek vooral geestelijk en financieel een lastige periode geweest te zijn. Iets wat ik toen niet zag.
Ondertussen verhuist, dingen weer beter op de rit en geniet intens van kleine dingen.
Wat ik me vooral herinner toen ik weg ging: Iedereen stapte over naar een ander merk. De Vreemdgangershoek was ook verreweg het drukst bezocht.
Stiekem, heel stiekem, ergerde ik me daar kapot aan! Ik wou graag doen alsof ik ontzettend ruimdenkend was, maar dit is wel een Pentax forum!
Ik zie dat de verdeling nu wel weer wat anders ligt.
Dat Pentax overgenomen is door Ricoh is heel fijn. Ik las ergens over klachten over de "importeur". De Beukelaer heeft altijd gedaan wat ze konden, maar hadden vaak niet de middelen en kregen deze ook niet. Ricoh is een stuk vrijgeviger (t.o.v. Hoya). Hoewel ze nog steeds in een verlengde "opstartfase" zitten, verwacht ik een mooie groei, in elk opzicht van het bedrijf. Het product "Pentax" wordt steeds concreter.
Twee jaar geleden kreeg ik de kans lessen te gaan geven aan de Volksuniversiteit van Nunspeet. Die kans heb ik natuurlijk met beide handen aangenomen. Het eerste seizoen had ik 3 basiscursussen. Dankzij goed resultaat en reclame zijn het dit jaar 4 basiscursussen, een portretcursus, een landschapscursus en een algemene gevorderde cursus (dus 7 stuks totaal). En bij alle cursussen stroomde de aanmeldingen binnen. Mensen fotograferen meer, ook met DSLR. Er kan gepraat worden wat ze willen; die echt een goede foto willen nemen toch nog vaak een DSLR. Aandeel Pentax daarin is vaak wel beperkt, toegegeven.
Wat ik vooral merk; mensen willen graag wegwijs gemaakt worden met de camera, maar niet altijd via de computer. De camera is in het begin toch lastig. 'Waarom is mijn foto te donker? Wat is een diafragma? En waarom doet dat zoveel?'. Een gevorderd persoon kan dit via internet simpelweg niet altijd goed over brengen, omdat het lastig te zien is hoe je advies aan komt. Als je tijdens een gesprek ziet dat je je 'leerling' kwijt raakt, vereenvoudig je direct je verhaal.
Wat m.i. een groot probleem, is de huidige wereld. En ja, dat klinkt stom en cliché en bla bla bla. Maar alles in het leven gaat met golfbewegingen. Op en neer. Op en neer. Dat geldt voor relaties, gevoelens, hobby's en ook de economie.
Je ziet dat mensen juist in de tijd van verhitte zwarte-piet discussie, meer waarde hecht aan een ouderwets sinterklaas. Hoe stom die vergelijking ook, zie ik het verband. Het is een roerige tijd voor iedereen. Niemand is meer zeker van z'n baan, pensioen of studie. Iedereen is wel onzeker over iets. En hoe fijn is het dan om juist aan de hand meegenomen te worden met je camera, met iemand die zegt dat alles goed komt. Laat je fotografische hobby nou net dat punt zijn, waar je niet onzeker over wilt zijn. En als je je informatie moet vinden op het internet; moet je opzoek. Je moet jagen. En dat willen ze niet altijd meer.
Toch betekent dat dus niet dat dat zo blijft. Alles komt weer in beter weer. Is het niet nu, dan volgend jaar, of het jaar daarop. En uiteindelijk, als mensen weer genoeg zekerheden hebben, gaan ze ook weer vrijwillig jagen naar informatie. Dan komen ze wel weer.
Dat betekent niet dat het de tijd is om de billen te laten rusten. Dit zijn dan juist de tijden om verschil te maken. Om met kop en schouders boven de rest uit te steken, want als dan het moment aanbreekt dat ze je nodig hebben; ben je zo gevonden.
En hoewel ik vreselijk veel zin heb om op m'n paard te kruipen, zwaard te trekken en te zeggen dat we in de aanval gaan

, zegt dit hele verhaal nog weinig concreets.
Ik heb al even contact gehad met Harry. De activiteitencommissie is een snelle dood gestorven. Toch blijf ik voorstander van een jaarkalender met vaste data voor meetings, workshops etc.
Zoals Harry al zegt: gewoon doen!
Dus op mijn beurt zeg ik: Ten aanval!