Leven en laten leven wordt er vaak gezegd en daar ben ik het helemaal mee eens.
Mijn motto is nog steeds: Je moet doen waar je lol in hebt, daarvoor is het tenslotte een hobby

En het gaat voornamelijk over HDR of tonemapping in de reacties, niet raar want dat is ook prominent aanwezig natuurlijk.
Maar ik zie bijvoorbeeld ook regelmatig portretten waar de afgebeelde personen wel zo'n supergave, extreem mooie huid hebben (producenten van huidverzorgingsproducten zouden willen dat hun producten die resultaten zouden bewerkstelligen :-), en waarbij de ogen altijd zo mooi spreken.....kijk eens in een gemiddelde winkelstraat naar de mensen zou ik zeggen. Ik zie ze niet lopen in ieder geval, op misschien een héle enkele uitzondering na.
Urbexfoto's die gewoon onbewerkt of matig bewerkt zijn lijken wel een unicum tegenwoordig.
Natuurlijk is het niet mogelijk om een donker ruimte goed te belichten zonder dat de aanwezige ramen overbelicht op de foto komen (of andersom, wat je maar wilt op dat moment), zelfs niet op film met zijn grotere contrastomvang t.o.v. een sensor.
Maar is dat erg?? Ik denk van niet namelijk. Zelf zie ik het als een uitdaging om een foto zo te belichten dat hetgeen wat ik belangrijk vind zo goed mogelijk op de foto komt, rekening houdend met de beperkingen en mogelijkheden van de contrastomvang.
Kleuren zijn niet zo extreem verzadigd, in ramen in een donkere ruimte zit geen doortekening in als je naar het donkere gedeelte kijkt, er staat soms een lantaarnpaal in je beeld, mensen hebben pukkeltjes, rimpels en niet alle ogen geven bijkans licht.....m.a.w. zo is het echte leven

Mijn bedoeling was ook niet om een "wel of geen HDR" discussie op te starten.
Ik vroeg me gewoon af of een 'gewone foto' blijkbaar niet meer interessant is
