Ik vraag me steeds meer af of de kwaliteit van een echte HDR zoveel beter is als die van een pseude HDR dat het de moeite is om meer dan een enkele opname (bracketing) te maken.
Natuurlijk zijn de omstandigheden niet altijd hetzelfde. Maar een pseudo kan soms zijn voordelen hebben zoals minder opslag ruimte en bij hevige wind of bewegende onderwerpen geen spookbeelden.
Onderstaande voorbeelden zijn ontstaan door:
- Drie raw opnames met 2 stops + en - verschil, daarna bewerkt met photomatix en LR
- Een raw opname met 2 virtuele kopieën in LR, beide 2 stops onder en overbelicht, vervolgens de identieke bewerking in photomatix en LR.
De vraag aan jullie is de echte HDR aan te wijzen...
Opname 1 Opname 2
