Ik heb in het pre-digitale tijdperk een aantal trouwrapportages mogen verzorgen en het is inderdaad erg lastig (maar wel leuk!). Toentertijd zag je het resultaat pas een paar dagen later en dat was elke keer weer spannend.
Foto1 vind ik ook een mooi portret, maar ik vind de hand er ietwat onnatuurlijk op staan. Dit leidt af, ook omdat er beweging in zit.
Foto 2 is de mooiste van de reeks: ze staan er goed op! Een minpuntje zou de ruimte aan de rechterkant kunnen zijn, terwijl het meisje krap tegen het kader aan zit.
Foto 3 zou bij mij niet door de selectie komen. Naast de al genoemde neus, zijn ook de ogen niet zichtbaar en dat vind ik belangrijk op dergelijke foto's.
Foto 4 zou ook afvallen. Het is inderdaad een spontane foto, maar naar mijn mening veel te rommelig.
Op foto 5 is de bloem wel erg dominant in beeld, maar ik heb ook een beetje moeite met de blik van de bruidegom. Het is net alsof hij even niet door had dat er een foto werd gemaakt.
Mijn ervaring op dergelijke shoots is wel om veel foto's te maken, zodat je keus hebt. Goede voorbereiding en goed kijken bij collega fotografen naar poses vond ik erg nuttig (beter goed gejat dan slecht bedacht). Daarnaast zijn kunnen details zooooo belangrijk zijn, een haarlok in het gezicht, een iets te harde schaduw onder de neus, een tak in beeld of een bh-bandje

Groet, Dick
Maar ik vond het altijd een erg leuke bezigheid.