Als je het lijnenspel in het veld als hoofdmotief toepast en 2/3 van de lucht weglaat, wordt de foto een stuk interessanter. Zoiets bijvoorbeeld;

Nu lopen de sporen nar een logisch punt in het beeld en overheerst de wolkenlucht niet meer.
Nu ligt er een veld, terwijl er eerst een veld lag en de aandacht werd afgeleid door het wit van de wolken.
Verder heb ik het gevoel, dat de lucht door alle bewerkingen alleen maar blokkeriger wordt en de natuurlijke vorm van de wolken verloren gaat.
In het commentaar van mr.Keen herken ik een veelgemaakte analogenfout:
Techniek loslaten op een niet lekkere foto.
Werd vroeger in de doka gdaan, nu achter de pc.
Sjoerd verwoordt uitstekend, wat mijn gedachte ook is.
Groeten,
Ruurd