Ik kan me wel vinden in de opmerkingen van de voorgaande forumleden. Vooral bij de eerste twee foto's zie je dat je een minder geslaagde combinatie van iso-waarde en diafragma hebt gebruikt.
Zoals al gezegd, zet bij gebruik van een statief bij voorkeur de iso zo laag mogelijk.
Wat diafragma betreft, voor scherpte in je opname (let op ik bedoel dus niet scherptediepte) is er een bepaald gebied waarbij je optimale scherpte hebt. Ga je te laag qua diafragma (geheel open), dan wordt de opname zachter en ga je vaak contrast missen tov. andere diafragmawaardes.
Als je een erg groot diafragma gebruikt, zoals hier de F/32 ga je tegen de fysiche beperkingen van het glaswerk aanlopen, waardoor je ook scherpte gaat missen.
Meestal is de scherpte van een objectief optimaal als je twee stops van minimum blijft en onder de f/8 totf/11 blijft. Dit geldt niet voor alle objectieven, maar is meer een 'rule of hand'.
Wat witbalans betreft, het antwoord daarop is afhankelijk van hoe je de foto's opslaat. Je kan twee formaten gebruiken jpeg en raw. Jpeg is lekker economisch wat ingenomen geheugenruimte betreft, maar geeft je een stuk minder speelruimte in de nabewerking. Als bij een Jpeg de witbalans er ver naast zit, heb je kans dat dit niet meer goed te krijgen is. Bij raw daarentegen schrijft de camera alle info die de sensor heeft geregistreerd op je geheugenkaart. Er wordt overigens wel een witbalans toegewezen aan een raw-opname, maar het grote voordeel is dat je totale vrijheid hebt om hiervan af te wijken.
Ook heb je net iets meer dynamisch bereik dat je uit de opname kan peuteren.
Nadelen zijn dat raw-opnames een stuk meer ruimte in beslag nemen op je kaart en de nabewerking langer duurt (raw opnames krijgen ook geen verscherping mee van je camera en zijn daarom in eerste instantie zachter dan een jpeg, dus dat moet je ook meer in de nabewerking meenemen).
Ikzelf schiet altijd in raw, omdat ik dan alle vrijheid heb om de opname naar mijn wensen te krijgen. Verder zijn raw-converters beter in staat om het maximale uit de opname te persen, aangezien ze veel meer rekenkracht kunnen aanspreken dan de camera zelf.
Wat witbalans betreft ik laat mijn raw-coverter (Photoshop CS-3) altijd automatisch deze bepalen. Daarna vergelijk ik die met de balans die de body in gedachten had en kies daarna de naar mijn gevoel beste van de twee. Kan ik me in beide keuzes niet vinden loop ik eerst nog eens de verdere keuzes af die ik ter beschikking heb. Vind ik dan nog niet wat ik wil, ga ik handmatig instellingen veranderen in de setting die me tot dan toe het beste beviel. Ik moet zeggen dat ik dat niet vaak hoef te doen, meestal ben ik na stap 1 klaar (vergelijken WB van body en auto van PS CS-3).
Groeten, John.
Topic: Avond in Noorwegen (gelezen 1937 keer)