En dan te bedenken dat die mooie glaswerkjes in de range 1:1.7 t/m 1:2.8 dertig jaar geleden gewoon de standaard waren!! Zullen we maar zeggen "Die goede oude tijd?" :-/
Dat komt doordat de gebruikte emulsies op de negatieffilms niet echt lichtgevoelig waren t.o.v. latere decennia, je moest of lang belichten of een erg grove korrel op de koop toenemen.
Fabrikanten van objectieven speelden daar op in door lichtsterk glas te ontwikkelen en verkopen. 1.0 is volgens mij het record voor fotografie (voor Leica's worden die nog nieuw verkocht, maar dan praat je over glaswerk van enkele duizenden euro's, het absolute record was volgens mij 0.7 (kan je je voorstellen welke scherptediepte die hadden volledig open), voor objectieven die in de filmwereld nog wel eens gebruikt werden (worden?)).
De SMC-A50/1.2 is volgens mij tot ruim in de 90-er jaren geproduceerd door Pentax maar was geloof ik in de laatste jaren alleen op de thuismarkt te verkrijgen.
De 1.4 en 1.7 modellen in de verschillende generaties zijn door de jaren heen nauwelijks aangepast op de behuizingsconstructie en automatiseringen na door de jaren heen en waarschijnlijk zal de coating ook wel verbeterd zijn, maar dit neemt niet weg dat de M-versies ook nu nog niet te versmaden zijn (heb er ook één in mijn bezit (1.7), welke ik 30 euro voor betaald heb)
Groeten, John.