Dat is niet gek. Dat is de nieuwe manier van TTL-(Through The Lens)-flitslichtmeting. Vroeger vond TTL-meting tijdens de opname plaats door sensoren in het spiegelhuis die het gereflecteerde licht van de film maten en een signaal naar de flitser stuurden om te stoppen als de film voldoende belicht was. Op een zeker moment (met de introductie van digitale SLR-camera's, denk ik) hebben de fabrikanten besloten om een voorflits te onsteken vóór het sluiten van het diafragma en het opklappen van de spiegel en die te meten met sensoren ergens in het prismahuis om daarmee te bepalen hoeveel licht er van de flits nodig is (en wellicht hoever het diafragma dicht moet). De reden kan zijn dat de opnamesensor niet op een geschikte manier het licht reflecteert, maar ik weet er niet alles van.
André