Ik kijk ernaar alsof het mijn eigen kind zou zijn en ik de foto zelf had genomen. (gelukkig nog niet aan die fase van het leven toe
)
Ik had de foto zelf niet gehouden. Ik zou dit niet het beeld vinden welke in van mijn kind zou willen bewaren voor een fotoalbum
of iets dergelijks. De gezichtsuitdrukking zou me dan niet aantrekken. Het is me te verwrongen en boosachtig.
Ik mis daarnaast een beetje scherpte (op de ogen). Het is me een te nietszeggende houding. Ik weet namelijk niet goed
of ze nu boos is, iets tussen haar tanden heeft of last heeft van de zon enz.
Het is echter voor anderen waarschijnlijk weer heel anders. Dit zijn echt foto's die waarde moeten hebben voor de ouders en niet uit kunstzinnige insteek perfect moeten zijn. (is dit bijvoorbeeld de blik die ze altijd heeft als ze geconcentreerd is heeft dan is hij goud waard voor de ouders)
Topic: Hulp gevraagd... (gelezen 1319 keer)