Ik heb een paar weken geleden enkele dagen met de D90 van een collega mogen schieten (weliswaar met de 18-105 3.5-5.6), en dat is uiteraard een goede camera ... Maar dat wisten we allicht al. Nu heeft die mijns inziens zoals elke camera toch ook wel manco's (of noem het eigen-aardigheidjes). Voor de vuist weg: AE-L moet je blijvend ingedrukt houden om je belichting vast te zetten (bij Pentax: klik en *). In P-mode kan je enkel het diaf wijzigen (bij Pentax: hypermode) maar er ontbreekt wel de "green button" om naar je uitvalspositie terug te keren ... (dat is toch wel een zeer mooie uitvinding ...). Gene TAv-mode, zoals bij de pentax (hoewel dat kan gesimuleerd worden door de M-mode te cobineren met auto-iso ....).
Sommige buttons van de D90 staan mijns inziens niet ideaal gepositioneerd, maar dat zal allicht een kwestie van gewennig zijn.
De belichting van de D90 is anderzijds wel vrij "agressief" en schurkt echt tegen de hooglichten aan. Gevolg is dat donkere partijen minder subtiel worden weergegeven dan wij van Pentax gewend zijn. De acieve D-lighting zou volgens de liefhebbers veel goed maken, maar dat is toch niet zo mijn ding (ook niet het Pentax-equivalent trouwens ...).
Een ding wat ik echt zeer goed wist te apprecieren bij de D90 (en dat blijkt iets algemeens te zijn bij Nikon), is dat je een centraal gemiddelde of een spotmeting kan koppelen aan het scherpstelpunt: dat is echt ideaal om een scene en je onderwerp waarop je scherp stelt optimaal uit te lichten (dat maakt overigens dat manco van de AE-l knop goed). Mijn K-7 heeft ook een dergelijke koppeling van belcihting aan het scherptstelpunt, maar dan enkel in de integraalmeting. Je merkt bij het veranderen van de scherpstelpunten wel een verschil in exposure, maar het is wat mij betreft toch jammer dat dat bij Pentax niet kan gekoppeld worden aan een centraalgemiddelde of aan een spotmeting.
Overigens vond ik de AWB van mijn K-7 in verschillende omstandigheden beter dan die van de D90 (kwestie van smaak en goesting, of kwestie van vooringenomenheid ...?).
Wat de mogelijk opvolger van die D90 betreft: als ik dingen lees als
same noise performance like the D700! dan heb ik toch iets van 'jaja, 't zal wel ...'. De wens is uiteraard de vader van de gedachte maar van een aps-c dezelfde prestaties verwachten als van een fullframe is ronduit ... belachelijk.
Gisteren op de fotoclub afgedrukte foto's gezien gemaakt met een D700 en dat is toch wel zeer mooi: DR, iso-prestaties, romige out of focus ... Naar een ander merk overstappen om binnen APS-C te blijven zou ik nooit doen, maar zo een D700: dat is toch een andere categorie hoor ... Alleen jammer dat ie zo duur en zo zwaar is
