Ik ben een slordige 50 jaar geleden met een AGFA boxje begonnen en soms viel dat mee en vaak viel dat tegen.

Daarna heb ik een Zeiss Ikon cameraatje gehad en in mijn kennissenkring liepen wat meer ervaren fotografen rond.
Hun tip: Film 50 ASA = 18 DIN (gevoeliger was er niet

) ; bij het gebruikelijke weertype in Nederland 60
e bij f/5,6; bij regen verder open of een langere sluitertijd; bij zonnig weer kleinere diafragma-opening en/of kortere sluitertijd.
That was all.
Later leerde iemand mij de hyper-focaal instelling.
Daar heb ik het een aantal jaren mee gedaan en ben ik overgestapt op een spiegelreflex camera. Daar heb ik er de nodige van versleten, maar nog altijd ga ik uit van die basisregel, OOK met de K10D.
En aangezien de handelingen veelal nog het zelfde zijn: Sluitertijd instellen, diafragma kiezen, gevoeligheid instellen, scherpstellen en afdrukken, ongeacht het cameratype, heb ik niet zoveel behoefte aan veel T&B.
Het kunnen instellen van de witbalans is een mooie toeter en/of bel, die ik zeer waardeer.
En verder moet ik weeer laaaaang ga naaadenken, over wat al die foto's producerende computers teweeg brengen en welke functie daarbij verder nuttig is
dan wel zou kunnen zijn. 
In al die tijd
heb ik mij geconcentreerd op de opname en het te verwachten resultaat.
En let ik niet op toeters, bellen, poes of pas.
Maar desalnietemin,
niettegenstaande dat...
desondanks...
en toch:
wens ik iedereen op zijn/haar manier
heel erg veel fotoplezier.
Groetekens,
Ruurd