Dank heren voor het leuke en soms confronterende commentaar. Even een verhaal om 's nachts gillend en met angstzweet waker van te worden - het sensorvlekje. Meestal laat ik ze zitten en corrigeer ik in PP als het te zichtbaar wordt. Da's meestal bij kleine diafragma's maar vooral bij HDRs wordt zo'n vlekje vaak nog eens dubbel aangedikt. Als ik het begin te vergeten of als ik me aan mijn eigen luiheid begin te irriteren, pak ik mijn VisibleDust borsteltje erbij en is in een paar minuten met een paar pogingen het stofje verbannen.
Zo niet deze keer, het ding zat er en bleef er zitten. Blauw luchtje op F22 en ja hoor, daar was ie weer. Voor het eerst in zo'n anderhalf jaar het "natte setje" met de swabs en vloeistof maar weer eens uit de lade gehaald. Voorzichtig, één enkel druppeltje op de swab en in één streek wèg met het vuiltje...NIET
Nieuwe swab gepakt en de andere kant op geveegd...het kl****ding bleef maar zitten en het angstzweet brak mij uit. Er waren wat vegen bijgekomen en het leek alleen maar erger te worden.
Diep adem gehaald en even gewacht met de spiegel omhoog met in mijn achterhoofd het idee dat de vloeistof maar even de kans moest krijgen in te werken op zo'n hardnekkig plekje. Uiteindelijk een derde swab aan te pas gekomen en ja hoor, eindelijk is hij weer vlekkeloos. Pffffffffff!
Moraal van het verhaal: vooral kalm blijven
:dash1: :dance: :cooll: