Wat betreft de voorgaande opmerkingen, die wilde ik inderdaad ook meenemen in een nog ooit te maken tutorial.
Ik zal de belangrijke dingen hier ter completering nog een op een rijtje zetten, waar rekening mee te houden.
Na het opnoemen van de lijst zal ik ze puntsgewijs de revue laten passeren. Misschien ten overvloede, ik wil niet stellen dat de lijst geheel compleet of correct zal zijn en zie eventuele op- of aanmerkingen tegemoet zodat we nog betere resultaten kunnen bereiken met deze techniek.
Verder doe ik ook een aantal aannamen aangaande een aantal punten, die ik in het gebruik nog niet tegengekomen ben maar de invloed ervan op het eindproduct probeer voor te stellen. Waar ik dat gedaan heb zal ik dit duidelijk aangeven.
[size=12][*] 1: Vaste parameters, zoals
[*]Diafragma
[*]Sluitertijd
[*]Focus
[/list]
[*]2: Hoofdonderwerp binnen de compositie
[*]3: Kaderen van de compositie.
[*]4: Gebruik van een statief.
[*]5: De eventuele verticale stand van de camera.
[*]6: Contrast in de compositie.
[*]7: Brandpuntafstand.
[*]8: Polariserend filter.
[/list][/size]
[size=14]1:[tab]De belichtingsparameters:[/size][/color]
Hier kan kort over gedaan worden, deze moet je in principe vastzetten.
Waarom, dat is een wat langer verhaal.
Diafragma: als deze zou varieren, krijg je in verschillende delen van de compositie verschillen in scherptediepte, hetgeen meestal onwenselijk is. Ik kan me overigens wel voorstellen dat je misschien wel aparte effecten kan bewerkstelliggen door op deze regel te zondigen.
Je zou bijvoorbeeld het hoofdonderwerp enigszins kunnen accentueren door in de weg er naartoe per deelopname het diafragma wat verder te sluiten (dan uiteraard wel de sluitertijd hierop aanpassen zodat de totale belichtinsomvang hetzelfde blijft tussen de deelopnamen, kom ik nog op terug!). Ik kan me wel voorstellen, dat het gebruikte mergeprogramma hierdoor niet goed meer kan stitchen, maar dit is een aanname, je kan het natuurlijk altijd uitproberen.
Sluitertijd: Zoals al gesteld moet de belichtingsomvang over de gehele compositie hetzelfde blijven. Als je dit niet zou doen, zal je camera per opname zijn idee van gewenste belichting doorvoeren.
Stel dat je pamorama zonnige delen en schaduwpartijen heeft, maar een doorlopende structuur wel egaal van licht voorzien wordt. Dan zal deze structuur op de ene deelopname lichter worden weergegeven dan in de andere terwijl het licht dat er op viel constant was, dit door andere delen die worden meegenomen in het telkens bepalen van de belichting door de camra, hetgeen tot een slecht resultaat leidt.
Focus, deze zal je ook in principe vast moeten zetten, met de focusafstand optimaal ingesteld op het hoofdonderwerp in de panoramafoto.
Aanname: ik kan me voorstellen dat je hier iets van kunt afwijken als het afstand van het hoofdonderwerp ten opzichte van het camerastandpunt verandert. Ik kan me wel indenken dat dit rare effecten kan sorteren in de voor of achtergornd door het verlopen van het focusvlak, m.i. extremer bij opnames met het diafraga redelijk ver open. Het lijkt me beter om het diafragma wat verder dicht te zetten dan om te gaan schipperen met de focusafstand tussen deelopnames in.
Je kan op twee manieren veranderingen in de voornoemde belichingsparameters voorkomen:
A: gebruik de camera in de manuele stand, of
B: gebruik je AE-lock toets, deze staat aan als je een * in je zoekerscherm ziet staan. Let wel op dat je niet te lang wacht met het schieten van de volgende deelopname, want deze functie is tijdsgebonden (k10 gebruikers kunnen verdere uitleg vinden op blz. 162 van hun handleiding).
[size=14]2:[tab]Hoofonderwerp binnen de compositie:[/size][/color]
Het is belangrijk om eerst te bepalen wat het hoofdonderwerp wordt in het panorama, omdat je daar je beliching en focus wilt bepalen voor alle deelopnames.
[size=14]3:[tab]Kaderen van de compositie:[/size][/color]
Zorg ervoor dat je wat ruimte rondom de compositie hebt. Behalve als je hier op aanpast, wat weinig mensen (ik ook niet) doen. Waarom? Het draaipunt tijdens de opnames ligt niet direct onder het  brandpunt, waardoor elke deelopname iets anders is wat (ver-)tekening aangaat. Hierdoor zal het gebruikte mergeprogramma de foto boven en onder niet recht produceren (zie ook de foto's hierboven, daar staat een resultaat van direct na het mergen tussen, je ziet dat deze niet recht is (dit gebeurt zelfs met statief). Je zal dus meestal om het eindproduct recht te krijgen boven en onder een deel moeten croppen en het zou zonde zijn als je dan net belangrijke details zou kwijtraken door tijdens de opnames te strak te kaderen. Het is mijn vermoeden dat dit meer speelt bij een groothoekopname dan bij een opname meer richting tele. Je kan dit voorkomen door een constructie te maken tussen statief en body waarme je beide gelijk kunt zetten, maar dit is omslachtig en alleen rendabel als panorama's echt een groot deel van je collectie zullen gaan beslaan.
Topic: Tip PhotoShop: Photomerge (Photostitch) (gelezen 3744 keer)