Macro lenzen zijn altijd, per definitie, lenzen met een vaste brandpuntafstand. Een bekende, die ik zelf ook heb, is de Tamron 90mm die ongelooflijk scherp is. En dat is precies het punt. Een lens met een vaste brandpuntafstand heeft minder bewegende delen in de lens waardoor de constructie minder gevoelig is voor speling. Speling, hoe klein ook, leidt altijd tot verlies van beeldkwaliteit en scherpte. Er zijn inderdaad ook wel zoomlenzen met een macrostand, die soms ook best heel behoorlijke resultaten opleveren, maar als je het met een dedicated macrolens vergelijkt zie je toch dat die laatste het absoluut wint. Daarnaast is de constructie van een macrolens vaak ook zo dat je tot 1:1 kunt fotograferen, dus de grootte van het onderwerp wordt dan ook echt 1:1 geprojecteerd op de sensor. Dit vereist ook het nodige van het gebruikte glas en de coatings, dat moet echt van top kwaliteit zijn.
Dus om het antwoord op je vraag samen te vatten: echte macrolenzen zijn zo duur vanwege de specifieke lensconstructie om 1:1 mogelijk te maken en de daarvoor vereiste kwaliteit van het glaswerk. Zoomlenzen met een macrofunctie hebben deze voor "erbij", maar halen het qua prestaties niet bij een echte macro lens. Zoomlenzen gaan ook nooit tot 1:1, dat is qua constructie gewoon niet mogelijk. Je kunt nu eenmaal niet terreinrijden met een formule 1 auto, net zo min als omgekeerd de GP winnen met een 4x4.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
Groeten,
J@@P