Hallo heren (inderdaad bijna allemaal heren tot nu toe ;-) ) en één dame (zijn we zo ondervertegenwoordigd?)
Bedankt voor jullie welkom.
Yahrr: Ik heb inderdaad een hond die altijd wegloopt als ik met een camera aan kom zetten. Ze vindt het een eng groot oog, denk ik, want met een telelens kan ik haar wel fotograferen, dus ik probeer het tegenwoordig zo stiekem mogelijk. Ze is nl. een hele uitdaging met haar egaal pure-chocolade bruinkleurige vacht met krullen in haar nek (Duitse Wachtelhond)
Peter: In tegenstelling tot mijn vorige digitale camera's (mijn K200D is kapot gevallen op de keukenvloer, ik heb nog nooit zo hard gevloekt, en mijn K20D en K5 heb ik verkocht en ingeruild), heb ik mijn analoge camera's wel bewaard (de P30 en de MZ-5n), maar ik gebruik ze nooit meer. Ik had de K5 graag naast de K1 gehouden (inclusief de lenzen, ik heb nog wel eens spijt dat ik alles tegelijk heb ingeruild, dat was achteraf helemaal niet nodig geweest), maar ik fotografeer nog te weinig om zoveel spullen te hebben liggen.
Allemaal: Mijn ontwikkeling in fotografie is jaren achter gebleven toen ik in een rolstoel belandde. Kwam wel goed uit met de beginperiode van de digitale fotografie die ik verschrikkelijk lelijk vond. Mensen waren net lijken op foto's. Ik ben dus vrij laat overgestapt en heb daarna veel gefotografeerd vanuit de rolstoel. Voor de krant was ik een echt visitekaartje: enige vrouwelijke persfotograaf, opvallend in een rolstoel en de enige met een Pentax-camera. Als mensen mij zagen, wisten ze dat de krant er was (denk er niet te groot over, ik werkte voor een regionale krant in een gemeente met 40.000 inwoners (16 dorpen bij elkaar) en ik fotografeerde afwijkend van de rest (ander camerastandpunt en veel close-ups, ik moest er altijd aan denken voor de krant om ook nog overzichtsfoto's te maken). Die stijl had ik al voor de fotovakschool en die heb ik nog, alleen hopelijk in de loop van de jaren wat verbeterd. Maar vergeleken met de specialismen die ik soms langs zie komen met natuurfotografie, macro, portretfotografie enz. komt (mijn) reportagefotografie/fotojournalistiek altijd wat minder professioneel over. Meer het huis-tuin-en-keuken-werk op een hoger niveau getild. De kracht van mijn kunnen zit hem meer in het 'zien' van een plaatje/foto, het kaderen van de foto's en het verwerken tot leuke serie's (niet te lang en niet te saai). Losse foto's ben ik wel tevreden over, maar dan vind ik foto's van anderen toch vaak beter.
Ik was net al aan het zoeken hoe ik foto's op het forum kan plaatsen, maar daar heb ik volgens mij flickr o.i.d. voor nodig en dat heb ik niet (alles staat bij mij in stack en op de NAS). Ik moet nog eens uitvogelen hoe dat werkt en of dat iets voor mij is.
Ondertussen lees ik even lekker verder op het forum, tot later vast!
Groetjes Patricia